پنجشنبه های مستند در مهر؛
چطور یک نقاش قهوه خانه ای به اژدر خالکوب معروف شد؟!
به گزارش مجله سرگرمی، علی قاسمی کارگردان مستند اژدر خالکوب ضمن اشاره به روند پژوهش و شکل دهی این مستند اظهار داشت که این اثر پرتره آخرین نسل نقاشان قهوه خانه ای است.
علی قاسمی کارگردان مستند «اژدر خالکوب» در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با آشنایی با حسین محمودی نقاش قهوه خانه ای سوژه این مستند اظهار داشت: بعنوان یک محقق و فردی که دغدغه کارهای اجتماعی و پژوهش های میدانی در حوزه هنر را دارم، پیش از این در رابطه با حسین محمودی شنیده و با خالکوبی ها و کنده کاری های وی در بازار آشنا شده بودم. آشنایی نزدیک تر من با ایشان در یک جلسه نقد فیلم در انجمن سینمای جوان اتفاق افتاد، جایی که از راه یک دوست مشترک با این هنرمند آشنا شدم. این اتفاق تقریبا به دو تا سه سال پیش برمی گردد. وی در رابطه با انگیزه ساخت مستند در رابطه با این موضوع بیان نمود: دوست ما قبلا با آقای محمودی همکاری کرده بود و ما هم به هم معرفی شدیم تا ادامه یک طرح را اجرا نماییم. آقای محمودی در آن زمان در شهرستان زندگی می کردند و به علت مشکلات سلامتی نتوانستند پروژه را با دوست ما ادامه دهند. آن پروژه فضایی تخیلی داشت و با استفاده از پرده سبز ساخته می شد. بعدها من ارتباطم را با ایشان حفظ کردم و با اجازه آن دوست، تصمیم گرفتم یک مستند پرتره از این هنرمند بسازم. قاسمی در رابطه با لقب «اژدر خالکوب» برای این هنرمند اظهار داشت: حسین محمودی در دوره ای از زندگی اش به خالکوبی مشغول بود و درآمد خوبی هم از این راه داشت. او حدودا به شکل شبانه روزی برای افراد مختلف حتی راننده ها خالکوبی انجام می داد. به علت سابقه اش در نقاشی، توانسته بود طرح ها و شکل ها را به روشی سنتی روی بدن افراد خالکوبی کند. کیفیت کارش به حدی بود که به «اژدر خالکوب» معروف شد.
وی در رابطه با منابع نقاشی قهوه خانه ای اظهار داشت: متاسفانه منابع بسیار کمی در رابطه با نقاشی قهوه خانه ای در ایران وجود دارد. شاید نخستین کسی که به این هنر بعنوان یک فرم هنری در ایران توجه کرد، مارکو گریگوریان بود که این آثار را خریداری و جمع آوری کرد. قدیمی ترین نقاشان قهوه خانه ای تعدادشان به چهار یا پنج نفر می رسید و مشهورترین آنها شامل قوللر آقاسی، حسن اسماعیل زاده و چند نفر دیگر بودند. آقای محمودی با آقای اسماعیل زاده که همشهری شان هم بودند، همکاری می کردند، اما خودشان می گویند که نقاشی را به شکل خودآموز یاد گرفته اند. این مستندساز افزود: متاسفانه از نسل قدیم نقاشان قهوه خانه ای دیگر کسی باقی نمانده و همگی فوت شده اند. امروز جوانانی هستند که این حوزه را ادامه می دهند، اما آنها به شیوه و سیاق قدیمی و با رنگ های گذشته کار نمی کنند. برای نمونه، آقای قوللر آقاسی از رنگ های منحصر به فردی استفاده می کرد و رنگ ها را با فرمول خاصی درست می کرد. وی تصریح کرد: آقای محمودی خودشان در مصاحبه ها و صحبت هایشان ادعا کرده اند که آخرین نقاش قهوه خانه ای هستند.
قاسمی در رابطه با آثار باقیمانده از مرحوم حسین محمودی اظهار داشت: نقاشی های سنتی و قهوه خانه ای معمولا روی بوم نقاشی فروخته می شدند. در نتیجه آقای محمودی آرشیوی از کارهایش نداشت و فقط به سفارش نقاشی می کشید. در منزل او فقط چند اثر دیدم که یکی از آنها یک پرده بزرگ بود و متاسفانه در شرایط مناسبی نگهداری نمی شد. این مستندساز در رابطه با پخش و عرضه مستند «اژدر خالکوب» خاطرنشان کرد: این مستند با حمایت مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی ساخته شده است و این مرکز هم مسئولیت توزیع و عرضه فیلم را بر عهده دارد. ما برنامه خاصی برای پخش این مستند نداریم و فعلا تابع تصمیم های مرکز گسترش هستیم. اما معتقدم این موضوع یک میراث تکرارناپذیر است. ما دیگر کسی مانند اژدر خالکوب نداریم و مردم باید این مستند را ببینند و با این هنرمند آشنا گردند.
منبع: مجله سرگرمی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب