آستین های گران قیمتی كه حكم دستگیره دارند
مجله سرگرمی: لباس زنان سیستان و بلوچستان آستین های پهن و گشادی دارد كه روی آن را با سوزن دوزی خاص منطقه خود تزئین می كنند. آنها از گشادی و تزئیناتی كه روی لباس قرار می گیرد، بعنوان دستگیره در كارهای خانه هم استفاده می نمایند.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از ایسنا، زنان سیستان و بلوچستان تزئینات لباس هایشان را خودشان انجام می دهند. سوزن دوزی های گران قیمتی كه برای دوخت آنها مدت ها زمان می گذارند و پس از آنكه لباسی كه این تزئینات به آن وصل می شود، كهنه شد، سوزن دوزی ها را جدا كرده و روی لباس دیگری می دوزند.
به هر جایی از استان سیستان و بلوچستان كه سفر كنید، كمتر دختر یا زنی را می بینید كه هنر سوزن دوزی را نتواند انجام دهد. معمولا زنان اوقات بی كاری شان را مشغول سوزن دوزی می شوند و دختران از سن ۶ سالگی این هنر را یاد می گیرند.
هنر سوزن دوزی زنان كه یكی از مهم ترین صنایع دستی این منطقه هم به حساب می آید در دوره پهلوی دوم و زمانی كه فرح دیبا از آن در لباس هایش در مجالس بین المللی استفاده كرد، بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفت.
به قول لیدا مالكی ـ مدیر پیشین فنی استان سیستان و بلوچستان ـ هنرمندان بی شماری در سیستان و بلوچستان سوزن دوزی می كنند. قبل از انقلاب شرایطی به وجود آمد كه ما ماهی دو كامیون سوزن دوزی به جای جای ایران می فرستادیم و سوزن دوزی ها با اقبال مواجهه شده بودند. اما بعد از انقلاب به یك باره این كار متوقف گردید. ازجمله كسانی كه از سوزن دوزی زنان سیستان و بلوچستان حمایت كرده است، فائزه هاشمی است كه حتی نمایشگاه هایی از آثار این هنرمندان در ژاپن و چند كشور دیگر برپا كرد.
زمانی زنان بلوچ ردای گشاد صافی از جنس نخ یا پشم سبك می پوشیدند اما حالا هر پارچه ای را كه در بازار باشد، می خرند و به خیاط می دهند تا یك دست ردا و شلوار را برایشان بدوزد. این ردا تا وسط ساق پا می رسد و یقه ای گرد و ساده دارد كه از جلو تا جناق سینه چاك می خورد. آستین های آن بلند و گشاد هستند و زنان در حین آشپزی و كارهای خانه از سر آستین هایی كه سوزن دوزی دارند بعنوان دستگیره استفاده می نمایند.
كمر شلوارهایی كه زنان پلوچ تن می كنند معمولا كِش دارد و پاچه های شلوار كمی تنگ تر می گردد. به قول مو سپیدهای بعضی از روستاهای این منطقه، لباس زنان بلوچی گشاد و بلندتر از لباس های فعلی بوده است اما نسل جوان تغییر تحولاتی در اندازه آن داده است و ترجیح می دهند پاچه شلوارها یا سر آستین های دست را تا جایی كه امكان دارد، تنگ تر بدوزند.
زنان این منطقه پس از آنكه لباس دوخته شده را تحویل گرفتند، تكه های سوزن دوزی شده را روی آن می دوزند. این سوزن دوزی ها روی سر آستین ها، پاچه شلوارها و جلو لباس از زیر یقه تا روی دامن را می گیرد. فضای خالی كه بین پارچه لباس و تكه ی سوزن دوزی شده به وجود می آید، جیب بزرگی برای این لباس خاص به حساب می آید كه می توان از آن بعنوان كیف دوخته شده در لباس بهره برد.
معمولا سوزن دوزی لباس هایی كه در زندگی روزمره استفاده می گردد با لباسی كه برای مجالس جشن و شادی می پوشند متفاوت می باشد. زنان این منطقه برای سوزن دوزی لباس هایی كه در جشن های خاص می پوشند از نخ و پارچه بهتری استفاده می نمایند، همینطور زمان بیشتری برای دوختن آن صرف می كنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب