تهدید به قطع کردن درخت
گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در توضیحی درباره پیشینه روز درخت کاری به ماجرای تهدید به قطع کردن درخت می پردازد.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از ایسنا، صفحه این گروه همزمان با پانزدهم اسفندماه، روز درخت کاری دراین خصوص آورده است: «یکی از نقاط مشترک در آیین های فولکلوریک «تهدید و تضمین» است؛ یعنی، با بروز مشکلی، شخص (یا حیوان، درخت، شیء) بطور نمایشی تهدید می شود و کتک می خورد، و فردی ضمانت می کند که مشکل برطرف شود. این آیین با هدف باران خواهی، آفتاب خواهی، بخت گشایی، بارور شدن درخت، باروری حیوانات، به هدف زدن تفنگ، و مانند این هاست. بطورمثال درختی را که بار نمی داده، تهدید به قطع کردن می کردند و معتقد بودند از ترسش سال بعد بار می دهد. تهدید و ترساندن درختان میوه نشان میدهد که در اعصار گذشته درخت را صاحب خرد می پنداشته اند.
صادق هدایت می نویسد: درخت که بار ندهد، دو نفر با بیل و تبر و تیشه می روند پای آن. یکی تشر می زند و می گوید: این درخت را باید کَند؛ میوه نمی دهد، و پای درخت را بیل می زند. دیگری ضامن می شود که: این دفعه را ببخش؛ اگر سال دیگر میوه نداد، ببُر. درخت می ترسد و سال دیگر بار می دهد.
جلال آل احمد این کار را از نوعی معالجه روحی درخت عنوان کرده است.
برگرفته از: مریم حقی، مقاله «تهدید و ضمانت نمایشی در آیین های فولکلوریک»، در مجله فرهنگ و ادبیات عامه، سال ششم، آذر و دی ۱۳۹۷، شماره ۲۳، ص ۶۱ و ۷۲ - ۷۳.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب