دستگاه های موسیقی ایران رونمایی شد؛
انتقاد ازتوسعه آموزش واپس گرادر موسیقی
به گزارش مجله سرگرمی، مراسم رونمایی از مجموعه آموزشی و پژوهشی دستگاههای موسیقی ایران پس از برگزاری نشست رسانه ای این پروژه با حضور حسین علیزاده و برخی از هنرمندان در فرهنگسرای ارسباران تهران برگزار گردید.
به گزارش مجله سرگرمی به نقل از مهر، مراسم رونمایی از مجموعه آموزشی و پژوهشی «دستگاه های موسیقی ایران» شامگاه روز جمعه سی و یکم شهریور با حضور برخی از هنرمندان برگزیده موسیقی سینما و تئاتر در فرهنگسرای ارسباران تهران اجرا شد. داود گنجه ای، محمود دولت آبادی، علی اکبر شکارچی، حمیدرضا دیبازر، علی جعفری پویان، محمدمهدی گورنگی، نیما جوان، سهراب سلیمی، محمدعلی مراتی همچون هنرمندانی هستند که در این مراسم حضور داشتند. در آغاز این برنامه که اجرای آن بر عهده سید عباس سجادی بود، قطعه پیش درآمد اصفهان از پروژه دستگاه های موسیقی ایران برای مخاطبان اجرا شد. بعد از این بخش بود که نمایندگان موسسه حامی پروژه به ارائه گزارشی از روند ساخت این آلبوم پرداختند. هنگام نوشیدن چای این موسیقی را بشنوید علی بوستان مدیر تولید پروژه دستگاه های موسیقی ایران هم ضمن عرضه گزارشی از روند ساخت پروژه که در نشست خبری پروژه هم در رابطه با آنها توضیحاتی ارایه داده بود، اظهار داشت: این پروژه در سخت ترین شرایط ممکن تولید شد و من هر چه قدر از سختی های این پروژه بگویم واقعا دشوار است. اما آن چه در این حوزه پیش روی مخاطبان گرفته می تواند یکی از مهم ترین پروژه های موسیقی در کشورمان باشد که بالاتر از ۱۰۰ نفر در تولید آن مشارکت داشتند. حامی حقیقی مدیر صدای پروژه هم ضمن ارائه توضیحاتی از روند فنی پروژه عنوان کرد: متوجه حس و حال این آلبوم می شوید. این آثار به گونه ای تولید شده اند که شما می توانید فارغ از مسائل آموزشی از شنیدن آن لذت ببرید. وقتی این موسیقی را می شنوید با یک چایی در دست بشنوید چون بمحض شنیدن آن دیگر چایی نمی خورید و مجذوب شنیدن آن می شوید. شما در این آلبوم به کنسرتی آمدید که فقط برای شما ضبط شده است.
پس صحبت های حقیقی و قرائت متنی در تجلیل از حسین علیزاده، نماهنگی به یاد مرحوم نسترن هاشمی نوازنده فقید سنتور که در پروژه «دستگاه های موسیقی ایران» هم حضور داشت؛ برای حاضران در سالن نمایش داده شد. پخش قطعه موسیقایی آوازی «لیلی و مجنون» از این پروژه با صدای مهدی امانی ادامه دهنده این مراسم بود. مستندی به نام «سرشک دیدار» مشتمل بر دیدار حسین علیزاده با محمدرضا شفیعی کدکنی هم در مراسم پخش گردید که نمایش آن با استقبال مخاطبان حاضر در سالن رو به رو شد. سیروس جمالی نوازنده تار، مدرس معماری و شاعر پروژه دستگاه های موسیقی ایران هم در ادامه این مراسم ضمن عرضه توضیحاتی در رابطه با حضورش در این مجموعه اظهار داشت: برای نسل من که ردیف موسیقی را به صورت کلاسیک آموزش دیدیم ماجرا گونه ای است که آنرا به عنوان یک گنجینه یاد می نماییم. چنین عنصری به عنوان یک چشمه مشتقاتی دارد که ما نوازندگان آنرا در اجراهایمان استقاده می نماییم. دوران تلخ کرونا که منجر به بودن و سرودن شد وی ادامه داد: اگر در برهه های زمانی اثری عرضه شود ماجرا متفاوت می شود. در این پروژه زمان و مکان و مخاطبان با نسبت دوران تاریخی گذشته ردیف تعییر کرده است. یک اثر هنری وقتی کاملا بدون تغییر به مخاطبان عرضه شود تأثیر آن دوران را ندارد موضوعی که هدف اصلی این پروژه بوده است. این شاعر بیان کرد: چنین پروژه زیبایی یکی از سطوح زیبای زمانه ماست که عوامل مختلفی روی آن تأثیر داشتند. بخش عمده خلق این اثر متعلق به دوره تعلیق ما انسان ها بود که منجر به کاهش مناسبات اجتماعی شد. دوران تلخ کرونا که منجر به بودن و سرودن شد. ما ساعت ها با هم حضور داشتیم و صحبت می کردیم تا کار به هر نحوی جلو برود. وی ادامه داد: حسین علیزاده هنرمندی است که من شاگرد مکتب او بودم و امروز فرصت کردم که در هم جواری او حضور داشته باشم. در عرصه شعر این پروژه هم من مجبور بودن موانع در ذهنم را تبدیل به شعر کنم که بطور قطع برایم تجربه ارزشمندی بود. حسین علیزاده دل و دستم را کاملا آزاد گذاشت و گرچه همیشه از من جلو بود اما توان حیرت انگیزش همیشه همراهم بود تا کار زودتر صورت گیرد. من مطمئنم چندین سال که بگذرد می توانیم بواسطه همین آلبوم هم دیگر را ببینیم و اگر بتوانیم بواسطه این آلبوم عاشقی را به معشوق برسانیم کارمان را انجام داده ایم. جمالی پس از صحبت هایش متنی را در تجلیل از حسین علیزاده قرائت کرد. پخش فیلمی از دیدار کیهان کلهر با حسین علیزاده هم بخش دیگری از مراسم رونمایی از پروژه دستگاه های موسیقی ایران بود که این بخش هم به شدت مورد توجه قرار گرفت. در این فیلم کیهان کلهر از اهمیت تولید این پروژه برای یادگیری الفبای موسیقی ایرانی صحبت کرده بود. سخنی با هنرمندان جوان موسیقی حسین علیزاده مدیر هنری پروژه «دستگاه های موسیقی ایران» هم در قسمت پایانی مراسم ضمن تقدیر از دست اندرکاران برگزاری این برنامه بیان کرد: به یک جمع آشنا سلام می کنم که برای من یک خانواده بزرگ هستند. عزیزانی که وقتی رو به روی آنها قرار می گیرم گویی در بهشت هستم و ببخشید که اسم من در این مراسم زیاد گفته شد. وی ادامه داد: صحبت هایم را با اسم هوشنگ ظریف آغاز می کنم که همیشه منقلبم می کند. روی صحبت من با شما هنرمندان جوانی است که از آنها یاد می گیرم که همیشه از تجربیات خود با دیگران عشق و درس بگیرید. وقتی من در حوزه ای از زندگی ام در محضر استادانی چون هوشنگ ظریف درس موسیقی گرفتم نکات زیادی دریافت کردم و همیشه هرجا برای سخنرانی می روم به این مساله می پردازم که این عشق چگونه در موسیقی پدیدار می شود. علیزاده اظهار داشت: زندگی واژه بزرگی است که اگر آنرا درک نماییم در همه جا با ما هست. وقتی من در این کار با اتکای به همین کلید واژه زندگی با نوازندگان و خوانندگان آغاز به کار کردیم هر کسی با خود حامل پیام عشق بود. بزرگ ترین دردسر ما این است که تنها با اسم و کلمه امید به عنوان بهترین کلید سروکار نداریم و روزهایی که بچه ها می آمدند موجی از عشق و امید همراه ما بود. مسیری که برایش دلتنگم و به زودی هم با آنها باردیگر کار می کنم. علیزاده اشاره کرد: ما باید به آینده نگاه نماییم و امیدوار باشیم. این کارها هیچ گاه تمام نمی گردد. این کار دیگر نیاز به کار اداری ندارد. وقتی ما تنها نباشیم و نیروی در کنار هم باشیم می توانیم خلق نماییم. جهان بینی هنرمندان موسیقی دیگر مرز ندارد وی با ارائه توضیحاتی از آنچه برای این آلبوم رخ داده و در نشست خبری در رابطه با آن توضیح داده بود، بیان کرد: در تاریخ موسیقی ایرانی همیشه برای حفظ و حراست موسیقی صحبت های فراوانی مطرح می شود. ردیف هم جزوی از این تاریخ موسیقی است که در اشکال مختلف عرضه شده اند. علیزاده افزود: متاسفانه در موسیقی ایرانی به سبب نگرشی مبتنی بر آموزش واپس گرا شرایط به شکلی نامناسب است. وقتی ردیف های موسیقی بتواند فرهنگ موسیقی غیر واپس گرا را بسازد ما کارمان را انجام داده ایم. کاری که پدیده قلدری در ادبیات انجام داده و ما نمی توانیم در رابطه با آن حرف بزنیم. وی اشاره کرد: این کار بطور قطع کار آخر من نیست ولی تلاشی است از طرف یک موسیقیدان ایرانی که تلاش نموده به همه فرهنگ ها توجه کند. پس من موسیقیدان سنتی نیستم. برای من نگاه هویتی به موسیقی مهمست که متاسفانه در این سال ها برخورد های خوبی با آن نمی گردد. ردیف مقوله بامداد تا شب برای موسیقی ایرانی نیست. پس هر کسی ردیف کار کرد نخستین چیزی که باید یاد بگیرد این است که چگونه از آن بیرون رود. این یک توانایی است و باید نوازندگان امروزی هارمونی خودشان را به آن وارد کنند. این آهنگساز در قسمت پایانی صحبت های خود عنوان کرد: امروز جهان بینی هنرمندان موسیقی دیگر مرز ندارد. ما امروز در یک دهکده جهانی هستیم که حصاری ندارد و هنرمندان ما در هر دوره تاریخی که حضور داشتند تاثیرات خویش را منطبق بر روز بجای گذاشتند. ما امروز عشق داریم که در هر شرایطی به عنوان یک ثروت شمرده می شود و ماجرای ردیف هم از این قاعده مستثنی نیست چون واژه امید عینیت پیدا کرده است. در آخر این مراسم، مستندی هم از روند تولید این پروژه موسیقایی پخش گردید.
منبع: مجله سرگرمی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب